Od niepamiętnych czasów ludzkość eksperymentowała z różnymi technikami odtwarzania symboli i grafik, za każdym razem w sposób prostszy, szybszy i bardziej efektywny. W tych poszukiwaniach zaczęto dostrzegać potrzebę masowego i realistycznego odwzorowania, widząc automatyzację i udoskonalenie pigmentów, tak aby były to proste rysunki… W ten sposób narodziły się techniki drukarskie!
Jak we wszystkich początkach, dominowała praca ręczna. Jednak wraz z upływem wieków i zmianami technologicznymi ludzkości, produktem wrodzonej ciekawości człowieka, ojcem nowoczesnego druku został Johannes Gutenberg. Z pewnością nigdy nie wyobrażał sobie, że jego wynalazek dotrze do druku 3D i z pewnością będzie się dalej rozwijał!
Nawet na poziomie materiałów, techniki druku zróżnicowały się, ponieważ innowacyjność i ludzka kreatywność nie mają granic, wymyślając na nowo koncepcję druku, ale zawsze zachowując jego podstawową zasadę. Dołącz do nas w tej podróży od najstarszych do najnowszych technik druku.
PIERWSZE TECHNIKI DRUKU
XYLOGRAFIA
Według danych historycznych, drzeworyt to najstarsza znana technika druku. Technika ta polega na wykonywaniu nacięć na drewnianej tabliczce za pomocą spiczastego narzędzia, które pozwala na kształtowanie reliefów. Następnie kawałek został zanurzony w tuszu do drewna, a po zanurzeniu został naciśnięty na tkaninę lub papierowe wsparcie, aby odtworzyć obraz, który został wyrzeźbiony.
Ten rodzaj reprodukcji stworzył podstawy druku wiecznego wykorzystywanego do drukowania książek w całości, dlatego jest to technika poprzedzająca tę opatentowaną przez Gutenberga wraz z powstaniem prasy drukarskiej w drugiej połowie XV wieku.
Don't miss our ultimate guide on graphic design!
Discover the best online courses, master's degrees, and university programs for a successful career in design with our "Ultimate Guide to Studying Graphic Design: The Best Options for a Successful Career". Shape your future in the creative industry today.View Post Read Later
Sztuka, choć popadła w zapomnienie, nie pozwoliła umrzeć, choć udoskonalono ją poprzez zastosowanie linorytu i Adigrafu oraz nazwanie jej „linorytem” lub „linorytem”.
DRUK WKLĘSŁY
Intaglio to kolejna z najstarszych technik drukarskich, choć bardziej uważana za technikę rytowniczą, choć bardziej wyspecjalizowaną w ilustracjach, w przeciwieństwie do drzeworytu. Innym aspektem, który ją odróżnia jest to, że działa w pozytywie, czyli elementy do reprodukcji są wyryte bezpośrednio na matrycy.
Aby lepiej to wyjaśnić, mamy grawerunek wykonany w metalu, w którym tusz rozprowadza się w różnych nacięciach reliefu, aby następnie wywierać nacisk za pomocą prasy i w ten sposób przenieść obraz na arkusz. Jak zauważysz, ta technika również była obsługiwana ręcznie.
AGUAFUERTE
Była to technika drukarska podobna do wklęsłodruku, tyle że stosowana w sposób pośredni, gdyż jej zasadą było użycie środków chemicznych do wytrawienia reliefu wykonanego wcześniej na płycie metalowej. W tym przypadku metalowa płyta była pokrywana chemikaliami, aby następnie wydobyć za pomocą igły substancję zgodną z reliefem, który miał być wydrukowany, a który zostałby wytrawiony kwasem.
GRAWEROWANIE ROTOGRAWIUROWE
Rotograwiura rozwinęła się w wklęsłodruku, opartym na maszynie rotacyjnej, która pracowała z wygrawerowanymi cylindrami. Stała się techniką fotomechaniczną, ponieważ tusz był przenoszony przez mikrokomórki o różnej głębokości. Aby uzyskać różnice w odcieniach, nakładano większą lub mniejszą ilość tuszu: im mniejsza ilość, tym bladszy był odcisk, a im więcej tuszu, tym ciemniejszy odcisk.
PŁYTY FOTOPOLIMEROWE
W latach 50. XX wieku zaczęto rozwijać techniki druku oparte na płytach reliefowych. W tym przypadku proces obejmował substancję plastyczną i promieniowanie ultrafioletowe, które w zetknięciu powodowało utwardzenie cieczy.
Płyty mogły być wykonane w krótkim czasie, co sprzyjało ówczesnemu drukowi gazet. Czynnik czasu został jednak poprawiony w latach 70-tych, kiedy zaczęto stosować szybciej schnące substancje rozpuszczalne, co sprzyjało montażowi na płytach.
Sitodruk
Sitodruk jest bardzo popularną techniką druku od momentu jego wdrożenia, ponieważ jest kompatybilny z różnymi materiałami i obiektami przemysłowymi, takimi jak: plastik, papier, metal, a nawet powierzchnie trójwymiarowe.
Stosowane płyty, zwane również sitami, powstają w wyniku fotomechaniki i stykają się z syntetyczną tkaniną lub siatką pokrytą fotopolimerem. Po zabiegu wykonanym na ramie, są one naświetlane na film pozytywowy i następuje utwardzenie w miejscach, które nie będą drukowane.
Podczas gdy naświetlone obszary są myte, generując otwarte obszary. Następnie na te miejsca nakłada się farbę za pomocą wałka, stykając ją z powierzchnią przeznaczoną do zadruku i Voila! Serigrafia gotowa. Technika ta jest popularna w druku koszulek i znaków, nawet na dużych powierzchniach. Jest ona również kompatybilna z wykorzystaniem różnych kolorów.
Druk fleksograficzny
Jest to technika, której początki sięgają 1890 roku, choć większą popularność zyskała w 1952 roku, kiedy to nadano jej nazwę. Opierała się ona również na wykorzystaniu płyt oraz zastosowaniu barwnych farb anilinowych, które po rozcieńczeniu w alkoholu mogły być wchłaniane przez nieporowate powierzchnie.
Wbrew pozorom ta technika druku nie jest martwa. Obecnie wykorzystuje się ją w druku opakowań, a konkretnie na opakowaniach. W celu jej masowego wykorzystania i stworzenia kilku sztuk, w płytach stosuje się gumę, materiał, który nakłada się na pojedynczy wałek drukujący, co daje możliwość tworzenia kopii.
Gravure
Jest to system druku bezpośredniego oparty na wykorzystaniu obracających się cylindrów. W przeciwieństwie do fleksografii, obszary przeznaczone do zadruku wyglądają jak niskoprofilowe ryciny, które są tuszowane od wewnątrz. Do użycia kolorów służy kilka obrotowych cylindrów, z których każdy zawiera inny pigment, dzięki czemu po zetknięciu z powierzchnią są one drukowane pod ciśnieniem.
NAJPOPULARNIEJSZE TECHNIKI DRUKU
LITOGRAFIA
Zasadą litografii jest reakcja chemiczna pomiędzy wodą a kolorem, ale także to, że obszary białe i obszary przeznaczone do zadruku są na tym samym poziomie. W procesie tym bierze udział również porowaty wapień.
Rysuje się po nim ołówkiem tłustym, a następnie zanurza w wodzie. Fragmenty, które nie zostały przejechane ołówkiem, wchłaniają minimalną ilość wody, natomiast zaznaczone odpychają wodę, dlatego są podatne na wchłanianie tuszu, a po dociśnięciu do prasy tusz może zostać przeniesiony na papier. Litografia barwna jest podobna, ale nadal ma swoje odmiany.
OFFSET
Jest to jedna z najbardziej znanych i najczęściej stosowanych technik drukarskich, zwłaszcza jeśli chodzi o duże nakłady. Metoda ta pracuje z cylindrami i wałkami, jest to więc rodzaj druku pośredniego, w którym obraz przenoszony jest z powierzchni litograficznej na papier lub tworzywo sztuczne. W tym celu stosuje się gumową powierzchnię lub koc, natomiast płytę zwilża się wodą, a następnie nakłada farbę, uzyskując w ten sposób efekt końcowy,
Druk offsetowy wywodzący się z litografii, zmieniający zastosowanie kamienia na metalizowaną płytę, na której reprodukowane są obrazy i grafiki. Ze względu na praktyczność tej metody, dziś druk offsetowy jest systemem par excellence pozwalającym na osiągnięcie dużych nakładów.
Nowoczesna litografia offsetowa
Doszliśmy do ulepszonej wersji obu technik (litografii i offsetu), w której kamienne powierzchnie zostały zamienione na płyty z tworzyw sztucznych, stali nierdzewnej i aluminium, co pozwala na oszczędności w zakresie produkcji.
Płyty są pokryte materiałem światłoczułym. W kontakcie z intensywnym światłem zachodzi w nich reakcja rozpuszczania, dająca możliwość przeniesienia obrazu na film pozytywowy lub negatywowy, dzięki czemu są one nadrukowane na powierzchni płyty
Jest to szeroko stosowana i ulepszona technika druku , osiągająca doskonałe rezultaty w czasopismach, gazetach, produktach opakowaniowych, broszurach, biuletynach i innych kopiach.
NAJBARDZIEJ INNOWACYJNE TECHNIKI DRUKU
PROCESY DRUKU ELEKTRONICZNEGO
Wdrożenie druku elektronicznego otworzyło możliwość uczynienia procesów znacznie bardziej zwinnymi i zaoszczędzenia na kosztach produkcji i konserwacji dużych maszyn. Mimo, że wyniki mogą być lepsze, istnieje pewne ograniczenie, a jest nim liczba kopii, które można osiągnąć dzięki temu, że nie ma dużych zestawów płyt.
Wraz z zastosowaniem komputerów w latach 80-tych, drukowanie stało się o wiele łatwiejsze, ponieważ zwykły użytkownik miał możliwość przechowywania i edytowania plików do wydrukowania dowolną ilość razy, zmieniając w dużym stopniu techniki drukarskie.
Druk cyfrowy lub elektrofotograficzny
Dzięki drukarkom laserowym wdrożono nową technikę druku, ponieważ jakość obrazu to spektakl! Jedyną wadą jest to, że jest to powolny proces, zwłaszcza gdy chcesz pracować z obrazem o dużej skali.
Operacja wykorzystuje powierzchnię bazową, jak większość technik, choć w tym przypadku jest on stosowany w substancji, takich jak selen lub kadm (fotoprzewodzące), że gdy w ciemnym środowisku generować elektryczność statyczną i działać jako izolator, tak, że gdy laser jest obecny, tracą swój ładunek i umożliwiają aktywację tonera, który będzie drukowany na plastiku lub papierze.
Druk atramentowy
W tym przypadku stosowane drukarki opierają swoje działanie na wtryskiwaczach atramentu, będąc w stanie drukować obrazy szybko i w wysokiej jakości. Ponieważ są one bardziej zaawansowane, pracują równolegle z komputerem, z którego programowane są instrukcje lub parametry druku. Z pewnością już z nich korzystałeś!
DRUK MIKROKAPSUŁKOWY
Do tego typu druku wymagany jest specjalny papier, charakteryzujący się obecnością milionów mikroskopijnych kapsułek, załadowanych wewnątrz płynnymi barwnikami.
Gdy obraz jest wystawiony na działanie intensywnego światła, cząsteczki te są aktywowane, utwardzając znajdujący się wewnątrz atrament. Aby zakończyć proces, stalowe wałki dociskają umieszczony przez nas obraz do innego papieru, który pełni rolę podpory i w którym barwniki zostały powielone, ale nie utwardzone, dlatego charakteryzuje się posiadaniem dość żywych, ostrych, jasnych i wysokiej jakości kolorów.
DRUK SUBLIMACYJNY TERMICZNY I DRUK TRANSFEROWY WOSKOWY
Sublimacja
Sublimacja, czyli inaczej sublimacja, to bez wątpienia jedna z najpopularniejszych technik druku, choć tak niedawno wdrożona, mimo to zalicza się do tego typu technik opartych na odczuciu termicznym. W tym przypadku ciepło jest wymagane, aby dokonać transferu atramentu na materiały takie jak papier, plastik czy płótno. Sam proces jest powolny, ponieważ konieczne jest zastosowanie jednego koloru na raz, przy użyciu taśmy, która działa jako panel kolorów.
Hot Stamping
Ta technika druku i tłoczenia zwana stemplowaniem może być Hot Stampingiem i Cold Stampingiem. Polega ona na przeniesieniu obrazu za pomocą metalowego wspornika poddanego działaniu ciepła lub wysokiej temperatury. Ponieważ jest to metoda transferu ciepła, jest kompatybilna zarówno ze starymi jak i nowymi maszynami, ale tylko w przypadku małych nakładów.
Tłoczenie na zimno
Ta technika drukowania lub stemplowania jest podobna do poprzedniej, zwłaszcza w obsłudze folii, różnica polega na tym, że opiera się na obsłudze materiałów termoplastycznych, które działają w obecności zimnych lub niskich temperatur.
Tampografia
W tym przypadku mówimy o plastikowym lub metalowym podłożu, pokrytym emulsją światłoczułą, na którym obraz jest grawerowany w procesie chemicznym, tworząc wklęsłodruk, płyta ta jest pokryta tuszem i zamieciona przez ostrze. Następnie silikonowy zderzak naciska na płytę grawerską zbierając farbę wklęsłodrukową i transportując ją na element, który ma być wydrukowany stykowo.
DRUK 3D
Druk 3D to najnowsza z technik druku. Składa się z grupy drukarek, które dodatkowo potrafią nadać obiektowi głębię, czyniąc go trójwymiarowym, a to dzięki temu, że mogą drukować w sekwencji warstw nachodzących na siebie.
Dzięki temu rodzajowi druku możliwe jest przejście od obrazu cyfrowego do materializacji obiektów fizycznych. drukarki 3D dysponują technologią umożliwiającą nakładanie dokładnej liczby warstw w celu uzyskania idealnej i realnej repliki płaskiego obrazu.
Proces rozpoczyna się od specjalistycznego oprogramowania do drukowania, zaprogramowanego do generowania arkuszy lub cienkich warstw, które będą poruszać się na podstawie i pracować w plastiku, aż do uzyskania trójwymiarowej figury.